Pewną wygraną Szczakowianki zakończył się jubileuszowy X Memoriał im. Mirosława Stadlera. Biało-Czerwoni w finale pokonali ekipę złożoną z byłych zawodników Victorii.

Szczakowianka w sobotę po raz czwarty w historii sięgnęła po trofeum o które już od dekady walczą nie tylko jaworznickie ekipy. Biało-Czerwoni rozegrali niezłe zawody i na Hali Widowiskowo-Sportowej uporali się z wszystkimi rywalami.

Szczakowianka w tym roku trafiła do grupy B, gdzie rywalizowała z ekipami Victorii, Zgody i Ciężkowianki. W swoim pierwszym spotkaniu Biało-Czerwonym przyszło się mierzyć z ekipą złożoną z byłych zawodników nieistniejącej już od kilku lat Victorii. Biało-Zieloni za sprawą Marka Zielińskiego szybko wyszli na prowadzenie, to jednak tylko rozdrażniło podopiecznych trenera Sermaka. Bardzo szybko do wyrównania doprowadził Paweł Sermak. Z czasem Szczakowianka wypracowała sobie przewagę, zabrakło jej jednak czasu by zdobyć decydującego gola i spotkanie zakończyło się remisem 1:1.

W drugiej kolejce Biało-Czerwoni mierzyli się ze Zgodą Byczyna. Byczynianie w pierwszym meczu rozgromili Ciężkowiankę i wydawało się, że Szczakowiankę czekać będzie bardzo trudne spotkanie. Tymczasem jednak jaworzniccy Drwale urządzili sobie prawdziwy trening strzelecki i zupełnie rozbili rywali aplikując im pięć bramek. Gole dla podopiecznych trenera Sermaka zdobywali Paweł Sermak, Marcin Grzywa - dwie, Piotr Żurawik oraz jeden z testowanych zawodników.

Do ostatniego meczu w grupie Szczakowianka mogła już podejść w miarę spokojnie, bowiem remis gwarantował jej pierwsze miejsce w grupie i awans do półfinału. Biało-Czerwoni zupełnie zdominowali Ciężkowiankę, nie zdołali jednak przełamać szczelnej ciężkowickiej obrony i mecz zakończył się bezbramkowym remisem.

W półfinale Szczakowiance przyszło mierzyć się z Energetykiem uchodzącym, ze względu na swoje futsalowe doświadczenie, za jednego z głównych faworytów Memoriału. Faktycznie mecz lepiej rozpoczęli Energetyczni, którzy od pierwszych minut starali się zaskoczyć Biało-Czerwonych. Z czasem jednak podopieczni trenera Sermaka opanowali przebieg boiskowych wydarzeń i w końcówce pogrążyli Energetyka. Gdy na trzy minuty przed końcem spotkania Wojciech Franiel otworzył wynik spotkania, rywalom nie pozostało nic innego jak rzucić wszystkie siły do ataku. Mimo intensywnej ofensywy nie udało się im jednak zaskoczyć bramkarza Szczakowianki a na dodatek narazili się jeszcze na kontry, z których skorzystali Biało-Czerwoni. Równo z końcową syreną Bartek Molenda umieścił piłkę w siatce pieczętując awans do finału.

W wielkim finale doszło do derbowej rywalizacji z Victorią. Podobnie jak pierwszy mecz w grupie, także ten pojedynek był bardzo zacięty. Szczakowianka miała optyczną przewagę, długo jednak nic z niej nie wynikało. Victoria sprawiała wrażenie nieco przyczajonej, momentami groźnie jednak kontratakowała. Przez długie momenty wydawało się, że spotkanie zakończy się bezbramkowym remisem i do rozstrzygnięcia potrzebne będą rzuty karne. Na niespełna minutę przed końcem Szczakowianka wykorzystała jednak zamieszanie pod bramką Biało-Zielonych i odbijając piłkę od nóg jednego z zawodników rywali wpakowała piłkę do siatki. Kilkanaście sekund później próbująca rozpaczliwie jeszcze ratować sytuację Victoria nadziała się na akcję Biało-Czerwonych ukoronowaną celnym strzałem z dystansu na pusta bramkę autorstwa Wojciecha Franiela.

Dla Szczakowianki sobotnia wygrana była już czwartą w historii rozgrywek. Po dwóch latach przerwy Biało-Czerwoni znów mogli świętować zdobycie cennego lokalnego trofeum. Przypomnijmy, że poprzednio Szczakowianka wygrywała w latach 2006, 2007 i 2011.

Czytaj też:

Jaworznianin.pl: Uczcili pamięć Mirosława Stadlera [Relacja + Foto]