SZCZAKOWIANKA JAWORZNO - Oficjalna strona

Na piłkarzy nie wydawano jednak wielkich pieniędzy - wypożyczano ich maksymalnie za kilkanaście tysięcy złotych albo ściągano zawodników z kartami zawodniczymi na ręku. Jeśli już kogoś kupowano, to też za mało oszałamiające sumy. Mimo że rotacja w składzie była duża, nikt nie narzekał. Bo wszyscy odchodzili w dobrej atmosferze. W II lidze atutem przestało być już tylko małe boisko. Szczakowianka miała po prostu dobry i wyrównany zespół. Tak naprawdę piłkarze i działacze Szczakowianki uwierzyli, że mogą walczyć o ekstraklasę po wygranym 3:2 wyjazdowym meczu z Górnikiem Łęczna w marcu. - Żaden z nas nic wielkiego dotychczas w piłce nie osiągnął. Dlatego graliśmy z taką ambicją, bo zdawaliśmy sobie sprawę z tego, że walczymy także o lepsze życie dla siebie i swoich rodzin - podkreśla obrońca Rafał Górak, który dotychczas grał najwyżej w drugoligowej Polonii Bytom. Widać to było w barażach (2:0 i 0:1) - gwiazdorzy RKS Radomsko, np. Sławomir Wojciechowski wyróżniał się na boisku tylko brzuszkiem. Olgierd Moskalewicz, który zimą nie chciał przyjść do Szczakowianki, był wolniejszy od obrońców z Jaworzna, a nikomu nieznany obrońca Dariusz Kapciński ani razu nie dał mu się ograć. - Jeden zawodnik Radomska ma więcej na swoim koncie występów w ekstraklasie niż my wszyscy razem wzięci - podkreślał Michał Wróbel. Gdy po drugim meczu barażowym około godz. 22 autobus z piłkarzami dojeżdżał do Szczakowej, w dzielnicy nikt nie spał. Kibice na stadionie skandowali: "Ekstraklasa jest już nasza!".

Kolejne lata to okres wzlotów i upadków. W sezonie 2002/2003 nasz klub rywalizował w piłkarskiej Ekstraklasie. Pierwszą historyczną bramkę zdobył w meczu z ówczesnym Mistrzem Polski Wisłą Kraków Dariusz Kozubek. Dodajmy, że ten mecz oglądał wówczas nadkomplet kilkunastu tysięcy kibiców. Kolejne 3 lata nasz zespół spędził w lidze drugiej, a kolejny rok w trzeciej. Utrzymany w III lidze zespół został wycofany. Postanowiono powołać nowe stowarzyszenie, które kontynuuje tradycję i bogatą historię klubu. Sezon 2007/2008 to pasmo sukcesów. Drużyna prowadzone przez Andrzeja Sermaka w cuglach wywalczyła pierwszy awans zdobywając 80 punktów, i strzelając przy tym 173 bramki. Aż 65 goli zdobył Radomir Jarzynka. Dodajmy, że Szczakowianka ustanowiła nowy rekord polski, który trafił na karty historii polskiej piłki nożnej. Klub z Jaworzna w meczu z Tęczą Błędów ustanowił najwyższe ligowe zwycięstwo wygrywając 34:0! Tym samym pobito rekord kraju, który także należał do klubu z Kościuszki. W 1955 roku Szczakowianka zwyciężyła Budowlanych Trzebinia 33:0. Sezon 2008/2009 to kolejne karty w klubowej historii, które mamy nadzieję znów zapiszą się samymi sukcesami. W tym roku klub obchodził jubileusz 85-lecia. Główną atrakcją obchodów był mecz charytatywny pomiędzy obecną drużyną a gwiazdami, z którego całkowity dochód został przeznaczony na wsparcie budowanego Hospicjum Stacjonarnego im. Św. Brata Alberta w Jaworznie. W trakcie jubileuszu wszyscy życzyli sobie, aby okrągła rocznica 90-lecia klubu zbiegła się z awansem co najmniej do nowej I ligi

W 2010 roku nasz klub wywalczyl awans do IV ligi. Był to drugi sezon w okręgówce, w którym nasz zespół osiągnął rewelacyjny wynik sportowy wygrywając 29 z 30 meczów ligowych i strzelając przy tym przeszło 100 bramek. Kolejny rok w IV lidze był równie udany, bowiem w czerwcu 2011 roku piłkarze Szczakowianki awansowali do III ligi. Niestety rola beniaminka, o czym przekonało się już wiele drużyn do łatwych nie należy i po dobrej rundzie jesiennej sezonu 2011/2012 z zaledwie 6 punktową stratą do lidera, przyszła runda jesienna która w wykonaniu biało-czerwonych nie była już tak udana i jaworznianie swój pierwszy sezon w III lidze w nowej historii klubu zakończyli na piątym miejscu z 50 punktami na koncie. 

<< Poprzednia strona